Lieve allemaal,

Ik had verwacht dat het een hele leuke tijd zou worden, maar zo geweldig als dat het is geweest absoluut niet! Het is ontzettend fijn om weer thuis te zijn, maar wat mis ik die plek nu al.

Vorige week zaterdag was een heerlijk dagje aan de Mediterraanse zee, het strand was gloeiend heet en het water gelukkig ijskoud. Zondag hebben we heerlijk onze laatste vrije dag doorgebracht in Granada zelf, er blijft genoeg te zien en beleven! Maandag was het begin van de laatste week school, en helaas deze week met nieuwe leraren. Ik zeg helaas omdat mijn 2 leraressen van de 3 voorgaande weken de meest lieve, positieve, grappige mensen waren, die ons ook nog eens ontzettend veel leerden. Deze week was iets minder, iets lastiger, maar goed: toch maar het beste van maken! De laatste dagen heb ik nog allerlei leuke dingen gedaan in de stad, genoten van tapas, mijn eerste Engelse ontbijt als avondeten gehad, heerlijk Indiaas eten gegeten, en genoten van de prachtige zonsondergangen die Andalusië biedt. Vrijdag, na onze laatse lessen, was het dan eindelijk tijd voor Kavita en mij om het Alhambra te gaan bekijken: hier had ik lang naar uitgekeken! En dat was niet voor niks: het was ongelooflijk mooi! Zowel de rustgevende, kleurrijke, prachtige tuinen als de mooie, ongelooflijk gedetailleerde bouwwerken: we kwamen ogen en tijd tekort. En dat zegt wat als je er 6 uur mag spenderen. Na een laatste avond drankjes en dansjes was het zaterdag toch echt tijd om de koffers dicht te ritsen en te beginnen aan een dag reizen, maar vooral wachten. Het was dan ook ongelooflijk fijn om 's avonds na een lange dag lekker in mijn eigen grote bed te slapen.

Deze maand bestond niet alleen uit zon, Spaans leren & toeristje spelen. Mijn Engels is ook weer zoveel beter geworden, na een maand Engels praten is het ook best wel moeilijk om weer in het Nederlands te denken en praten. Ik heb de mooiste plekken gezien, de leukste tradities meegemaakt, en de mooiste herinneringen gemaakt. Ik heb zoveel mensen leren kennen, vriendschappen gesloten en gezorgd dat waar ter wereld ik ook heen reis, er altijd iemand is om iets leuks mee te gaan doen. Naast al deze vriendschappen heb ik een ontzettend bijzonder persoon ontmoet. Kavita en ik, ondanks ons totaal verschillende uiterlijk, we lijken ongelooflijk veel op elkaar. Het is heel gek om geconfronteerd te worden met het feit dat je toch niet zo uniek bent als je denkt, maar dat er nog een versie van jezelf rondloopt op deze aarde. En dat net die persoon op dezelfde plek en tijd is als jij. Ik zou bijna in het lot gaan geloven!

Ik ben heel erg blij dat ik besloten heb dit te gaan doen, het was niet zo lang, en niet zo ver, maar toch was het een gaaf avontuur dat ik nooit zal vergeten.

Dank jullie wel voor het mee lezen, ik hoop dat het een beetje vermakelijk was! Ik ga nu lekker even genieten van thuis zijn, want over ruim een week staat het volgende avontuur alweer gepland: met een camper Noorwegen door!

Heel veel liefs, besos, hasta luego!

Madelon